| رویکرد سازنده گرایی به فناوری در آموزش ریاضی |
| کد مقاله : 1472-IMEC |
| نویسندگان |
|
مرتضی گرزین نژاد *1، مرضیه فرهادی جلالوند2 1عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان 2دبیر ریاضی ، بهشهر ، ایران |
| چکیده مقاله |
| نظریه سازنده گرایی یکی از نظریات مطرح در زمینه آموزش ریاضیات و علوم است که در سالهای اخیر در دنیا مطرح است.محوری ترین عقیده در این نظریه آن است که دانش هر فرد توسط خودش ساخته می شود. صاحب نظران معتقدند که پیشرفت سریع فناوری های آموزشی باعث شده تا به این نظریه توجهی ویژه گردد. چرا که موجب فراهم آوردن محیطی مناسب جهت آموزش مبتنی بر سازنده گرایی شده است. فلسفه‌ی سازنده‌گرایی این است که دانش، نتیجه‌ی فعالیت سازنده‌ی تک‌تک افراد است. دانش به معنی چیزی خارج از ذهن کسی که می‌خواهد آن‌را کسب کند، نیست. آن‌چه هر فردی در درون ذهن خود می‌سازد، واقعیتش است. از سویی سازنده گرایی نیز نقش فناوری در آموزش را متفاوت و پررنگ ارزیابی نموده است. در مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی در ابتدا تبین سازنده گرایی، تلقی سازنده گرایی نسبت به محیط یادگیری و در ادامه نقش فناوری در آموزش ریاضی با رویکرد سازنده گرایانه پرداخته شده است. |
| کلیدواژه ها |
| سازنده گرایی ، محیط یادگیری، فناوری |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |