تحلیلی بر مؤلفه های کاربردی تفکرورزی قرآنی در آموزش محتوای دانش ریاضی
کد مقاله : 1396-IMEC
نویسندگان
سید مهدی سلطانی رنانی *1، مصطفی آتشکار2، مهدیه کشانی3
1استادیار، گروه آموزش الهیات، معارف و تربیت اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
2عضو هیئت علمی گروه الهیات، معارف و تربیت اسلامی،دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
3استادیار،گروه آموزش الهیات، معارف و تربیت اسلامی،دانشگاه فرهنگیان،تهران، ایران
چکیده مقاله
توجه به تفکر و بسط و تحریک آن در فضای قرآنی با تعابیری چون «أفلا تعقلون» و «أفلا تتفکّرون»، حاکی از اهمیت تفکرورزی و التفات به این استعداد خدادادی، جهت آموزش محتوای علوم و ایفای نقش فلسفه در پیشبرد نظری آنها دارد. دانش محتوای و محتوای جذاب آن نیز از این قاعده مستثنی نبوده و با نگاه به جایگاه و نقش معلم در آموزش این علم برای دست یابی به تفکر مطلوب و کاربرد صحیح آن جهت تقویت فرایند یاددهی – یادگیری، اهمیت موضوع مذکور نمایان می گردد؛ زیرا اگر این مقوله به درستی شناخته نشود، تفکرورزی دانش آموزان در آموزش مطلوب ریاضی گسترش نمی یابد و جنبه پرسش گری و استدلال ورزی آنان خاموش می گردد.«استعمال محتوای حقیقی، استفاده از سؤال ها و تمرین های هدایت گر، استدلال خواهی به همراه استدلال آوری، تقویت فطرت گرایی و جمع بندی محتوا و مطالب» در زمره مهم ترین مؤلفه های کاربردی مبتنی بر تفکرورزی قرآنی جهت آموزش مطلوب محتوای دانش ریاضی به دانش آموزان قرار دارد که در این مقاله به روش کیفی و با رویکرد توصیفی – تحلیلی، به مثابه راه کارهای مفید آموزشی برای یک معلم ریاضی تبیین و مورد بررسی قرار می گیرد.
کلیدواژه ها
فکر، تفکرورزی، استدلال، مؤلفه های کاربردی تفکرورزی، آموزش محتوای ریاضی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر