تأثیر آموزش مبتنی بر حل مسأله در ارتقاء توانایی حل مسأله ریاضی دانش آموزان کلاس پنجم بر اساس مدل حل مسأله جان میسن
کد مقاله : 1279-IMEC
نویسندگان
leila hasanvandi *
پردیس شهید چمران مرکز آموزش عالی شهید بهشتی تهران گروه آموزشی ریاضی
چکیده مقاله
یکی از مهمترین روش‌های تدریس که نقش مهمی در بهبود یادگیری حل مسأله دارد، روش تدریس مسأله محور می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر، سنجش تأثیر آموزش از طریق حل مسأله بر ارتقاء توانایی حل مسأله دانش آموزان پایه پنجم بر اساس مدل حل مسأله جان میسن بود. در این پژوهش رویکرد تدریس از طریق حل مسأله که یکی از سه رویکرد روش تدریس مسأله محور است را برای اجرا در کلاس درس انتخاب و ارزیابی و طرح مسائل نیز در چارچوب مدل جان میسن انجام شد. این پژوهش در قالب یک پژوهش کمی و به صورت شبه آزمایشی با دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. تعداد شرکت کنندگان در این پژوهش، ۵۸ نفر دانش آموز پسر کلاس پنجم بودند که گروه آزمایش با تدریس از طریق حل مسأله و گروه کنترل به شیوه معمول آموزش دیدند. سؤالات پیش آزمون و پس آزمون محقق ساخته بود که این سؤالات مؤلفه های«ورود»، «حمله» و «بازنگری» در مدل حل مسأله جان میسن را می سنجید. روایی وپایایی آزمون‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که روش تدریس مبتنی بر حل مسأله بر ارتقاء توانایی حل مسأله دانش آموزان تاثیر داشت، بطوریکه در مرحله «حمله» گروه آزمایش عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند.
کلیدواژه ها
توانایی حل مسأله، روش تدریس مسئله محور، مدل حل مسأله جان میسن.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی