تغییر و بهبود سیستم کارورزی در آموزش ریاضی
کد مقاله : 1276-IMEC
نویسندگان
سارا عمرانپور *، فائزه قبادی
دانشجوی کارشناسی آموزش ریاضی دانشگاه فرهنگیان اصفهان -ایران
چکیده مقاله
اگر‌چه کارورزی جدید بارویکرد معلم بنیاد از گذشته در حال انجام بوده و هدف آن کسب شایستگی‌های مورد نظر در درس‌کارورزی بوده است؛ با این حال کمبود‌ها و نواقصی در این سبک جدید کارورزی وجود دارد. مقاله حاضر به بررسی چالش‌ها در اجرای دوره‌های کارورزی1 و 2 در رشتۀ‌آموزش‌ریاضی پرداخته و سعی کرده است که راه‌حلی برای رفع این نواقص ارائه دهد. مقصود از این بررسی‌ها استفاده بهینه از کلاس‌های کارورزی جهت دانش‌افزایی هرچه بیشتراست. پژوهش حاضر با کمک روش پدیدارشناختی کیفی با رویکرد تجربه‌زیسته و با نمونه گیری از 20 دانشجو، که 7 نفر آنها در رشتۀ‌آموزش‌فیزیک و 13 نفر در رشتۀ‌آموزش‌ریاضی تحصیل کرده‌ و دارای تجربه کارورزی بودند، صورت گرفت. نیاز به کاهش ساعات کارورزی و حضور در مدارس و اختصاص‌آن به بررسی کتب و نوشتن طرح درس و درسنامۀ‌‌‌‌‌-اختصاصی، ارتباط بین دروس کارورزی یک و دو و آموزش ریاضی یک و دو، وجود سرفصلی پیوسته و مرتبط و پیشبرد دروس آموزش ریاضی یک و دو ، مبانی آموزش ریاضی، اصول و روش‌های تدریس و کارورزی یک و دو با یکدیگر از مواردی بودند که در این مقاله برای بهبود اجرای فعالیت‌های آموزشی درفرایند کارورزی 1 و 2 پیشنهاد داده شد.
کلیدواژه ها
رویکرد معلم محور، طرح درس، درسنامۀ اختصاصی، کارورزی یک و دو
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی