توسعه تفکّر نسبیّتی
کد مقاله : 1154-IMEC
نویسندگان
سهراب عظیم پور *1، حسین واحدی2، راضیه فتحی عجب‌شیر3، مهدی قربانی اقدم4، رضا کرمی4
1استادیار گروه آموزش ریاضی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
2گروه روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
3کارشناس ارشد ریاضی، دبیر ریاضی ناحیه 1 تبریز
4دانشجوی کارشناسی آموزش ریاضی، پردیس علامه امینی تبریز
چکیده مقاله
هدف این پژوه، برّرسی محدودیت‌ها و بدفهمی‌های موجود در درک مفاهیم کسر و نسبت و نیز مشکلات مربوط به تفکّر نسبیّتی در دانش‌آموزان ابتدایی و بررسی راه‌حل‌های موجود برای رفع آن است. همچنین، پیش‌زمینه‌های اولیّه که آموزشگران ریاضی می‌توانند با تمرکز به آنها، حس نسبیّتی را تقویت و از ایجاد بدفهمی در دانش‌آموزان جلوگیری کنند بیان می‌شود. روش مطالعه حاضر، توصیفی- تحلیلی بود که سعی شد با بررسی منابع و متون علمی و پژوهش‌های انجام شده درپایگاه‌های اطلاعاتی در مورد تفکّر نسبیّتی در دانش‌آموزان، به سوال پژوهش پاسخ داده شود. همچنین در این مقاله به ارتباط تنگاتنگ مفاهیم کسر و نسبت مورد تاکید قرار گرفت و به لزوم یکپارچگی و توالی این دو مفهوم در برنامه درسی ریاضی اشاره گردید. در نهایت پیش‌شرط‌های توسعه تفکّر تناسبی چون استدلال تناسبی کیفی، تفکّر نسبی و تفکّر ضربی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج این پژوهش نشان داد که پیش‌زمینه‌هایی وجود دارند که آموزشگران ریاضی می‌توانند با تمرکز بر آنها، حس نسبیّتی را تقویت و از ایجاد بدفهمی در دانش‌آموزان جلوگیری کنند. همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آگاهی معلمان از بدفهمی‌های ایجاد شده احتمالی و عوامل تاثیر گذار در جلوگیری از بدفهمی‌های فراگیران نقش مهمی دارد. تقویت انگیزه در معلّمان، در جهت افزایش دانش پداگوژی محتوای مربوط به این موضوع، می‌تواند تاثیر به‌سزایی در جهت رشد این نوع تفکّر در دانش‌آموزان داشته باشد.
کلیدواژه ها
تفکّر نسبیّتی، کسر، تفکّر ضربی و نسبی، بدفهمی، استدلال تناسبی کیفی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر